Έτσι πολύ ατένισα
Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,
που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.
Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά.
Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα•
πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν είναι,
και πέφτουν, λίγο, επάνω στ’ άσπρα μέτωπα.
Πρόσωπα της αγάπης, όπως τάθελεν
η ποίησίς μου .... μες στες νύχτες της νεότητός μου,
μέσα στες νύχτες μου, κρυφά, συναντημένα ....
Κωνσταντίνου Καβάφη
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος )
Υ.Γ. γιατί η ομορφιά ανήκει σε αυτούς που την έχουν ανάγκη
28 Φεβρουαρίου 2007
27 Φεβρουαρίου 2007
Όλα τα πράματα έχουν τη δική τους μυρωδιά.
Θέλω να μυρίσω τον καιρό ,
τα νερά στην άκρη του δρόμου.
Θέλω να μυρίσω την νύχτα ,
τα βρώμικα νερά του λιμανιού.
Θέλω να μυρίσω το μελάνι στις σελίδες,
το ημερολόγιο του καραβιού που σάπισε δεμένο.
Βάρδια έκτη
Δε βλέπεις παραπέρα από ένα μέτρο ,από μισό ,λιγότερο, τίποτα ,περισσότερο και από το τίποτα. Το ‘χει από νωρίς κατεβάσει . Το πούσι έχει την δική του μυρωδιά ,όπως η καταιγίδα , ο τυφώνας ,η τρικυμία του κάθε καιρού . Πως μυρίζει ! Γιομίζει τα ρουθούνια μου ,μα δεν μπορώ να σου πω …Ιουδήθ ! Είσαι δέκα χιλιάδες μίλια μακριά από το Gomel και πέντε από μένα. Ανασαίνεις τον Ιδρώτα του Τάσμαν .Είμαι σίγουρος πως έχεις λησμονήσει κείνη την νύχτα ,πάνω στο κατάστρωμα του,δίπλα στο φανάρι του Μινικόι . Φορούσες τη νύχτα .Το πορφυρό φόρεμά σου σέρνονταν κουρέλι στα πόδια σου ,τα λιανά πόδια σου με τα πέδιλα των Φοινίκων .Το κλώτσησες και χάθηκε στο πράσινο κρουζέτο , πίσω από την βάρκα .Σαλεύει μονάχα του ματιού σου το πράσινο .
-Φόρεσε το ρούχο σου . Σκεπάσου . Παρακαλώ σε φόρεσέ το.
-Το παίρνει ο μουσώνας . Δεν βλέπεις ;
-Είσαι σα γυμνή λεπίδα κινέζικη .
-Θέλω τη θήκη μου .
Ιουδήθ !... Όλα τα πράματα έχουν την δική τους μυρωδιά .
Οι άνθρωποι δεν έχουνε . Την κλέβουνε από τα πράματα .Τα κόκκινα μαλλιά σου μυρίζουν σαν το αμπάρι της Πίντα ,όταν γύριζε από το πρώτο ταξίδι .Στενοί δρόμοι του Γκέτο …Streets are not safe at night . Avoid all saloons .Chagall: Ο Αρχιραβίνος.
Από την Βάρδια του Νίκου Καββαδία
τα νερά στην άκρη του δρόμου.
Θέλω να μυρίσω την νύχτα ,
τα βρώμικα νερά του λιμανιού.
Θέλω να μυρίσω το μελάνι στις σελίδες,
το ημερολόγιο του καραβιού που σάπισε δεμένο.
Βάρδια έκτη
Portrait of main
A la Comtesse Ariane de Jacqelin Dulphe
A la Comtesse Ariane de Jacqelin Dulphe
Δε βλέπεις παραπέρα από ένα μέτρο ,από μισό ,λιγότερο, τίποτα ,περισσότερο και από το τίποτα. Το ‘χει από νωρίς κατεβάσει . Το πούσι έχει την δική του μυρωδιά ,όπως η καταιγίδα , ο τυφώνας ,η τρικυμία του κάθε καιρού . Πως μυρίζει ! Γιομίζει τα ρουθούνια μου ,μα δεν μπορώ να σου πω …Ιουδήθ ! Είσαι δέκα χιλιάδες μίλια μακριά από το Gomel και πέντε από μένα. Ανασαίνεις τον Ιδρώτα του Τάσμαν .Είμαι σίγουρος πως έχεις λησμονήσει κείνη την νύχτα ,πάνω στο κατάστρωμα του
-Φόρεσε το ρούχο σου . Σκεπάσου . Παρακαλώ σε φόρεσέ το.
-Το παίρνει ο μουσώνας . Δεν βλέπεις ;
-Είσαι σα γυμνή λεπίδα κινέζικη .
-Θέλω τη θήκη μου .
Ιουδήθ !... Όλα τα πράματα έχουν την δική τους μυρωδιά .
Οι άνθρωποι δεν έχουνε . Την κλέβουνε από τα πράματα .Τα κόκκινα μαλλιά σου μυρίζουν σαν το αμπάρι της Πίντα ,όταν γύριζε από το πρώτο ταξίδι .Στενοί δρόμοι του Γκέτο …Streets are not safe at night . Avoid all saloons .Chagall: Ο Αρχιραβίνος.
Από την Βάρδια του Νίκου Καββαδία
26 Φεβρουαρίου 2007
Freedom for Kareem-Λευτεριά στον Καρίμ
Καίγετε το σπίτι του γείτονα να κάνει ο καθένας οτι παιρνά απο το χέρι του για να τον βοηθήσουμε.
Στην διευθυνση http://www.petitiononline.com/KAmer αν θέλουμε υπογράφουμε το κείμενο συμπαράστασης για τον Kareem Amer ....ξέρουμε που βάζουμε την υπογραφή μας!!!
Περισσότερα για την περιπέτεια του Αιγύπτιου μπλόγκερ στην http://stefosis.blogspot.com
Στην διευθυνση http://www.petitiononline.com/KAmer αν θέλουμε υπογράφουμε το κείμενο συμπαράστασης για τον Kareem Amer ....ξέρουμε που βάζουμε την υπογραφή μας!!!
Περισσότερα για την περιπέτεια του Αιγύπτιου μπλόγκερ στην http://stefosis.blogspot.com
25 Φεβρουαρίου 2007
Όταν ο Κόλπος του Guantanamo έγινε τσιμέντο .
Πως είναι δυνατόν ένα τμήμα της Κομμουνιστικής Κούβας να παραμένει εδώ και χρόνια ουσιαστικά υπό Αμερικάνικο έλεγχο ;
Πάντα αναρωτιόμουνα πως στο διάολο βρέθηκαν οι Αμερικάνοι στην Κούβα , στο Γκουαντάναμο . Θα μου πείτε, δίπλα είναι ένα πούρο δρόμος , όμως τόσο κοντά τόσο μακριά...
Στα νοτιανατολικά της Κούβας είναι ένας υπήνεμος κόλπος Bahia de Guantanamo στα Ισπανικά το όνομά του , ανάμεσα σε βραχώδεις λόφους που δημιουργούν ένα φυσικό οχυρό , αποκομμένο από την Κουβάνικη ενδοχώρα . Πήρε το όνομα του από τους ιθαγενείς Τάινο. Μεγάλο Λιμάνι τον ονόμαζε ο Χριστόφορος Κολόμβος (Puerto Grande).
Οι Αμερικάνοι δεν είναι καινούργιοι στο Γκουαντάναμο .
23 Φεβρουαρίου 1903 ο Αμερικάνος Πρόεδρος Θιοντόρ Ρούσβελτ υπογράφει μισθωτήριο συμβόλαιο με τον πρώτο Πρόεδρο της Κούβας Τόμας Εστράδα (άνθρωπος τους αφού υπήρξε και αμερικάνος πολίτης) το οποίο συμπεριλήφθηκε στο Σύνταγμα της Κούβας αποκτώντας αυξημένη τυπική ισχύ .
Πέντε χρόνια νωρίτερα στις 10 Ιουνίου του 1898 οι πρώτοι Αμερικάνοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν στην περιοχή για της επιχειρήσεις τους κατά των Ισπανών (άλλα καλόπαιδα αυτά) ,κατά την διάρκεια του Ισπανοαμερικάνικου πολέμου.
Ερχόμαστε στα 1934 ,οπότε προστέθηκε ένας ακόμη όρος που έλεγε ότι η μίσθωση θα έληγε μόνο αν συμφωνούσαν και οι δυο κυβερνήσεις η εάν οι ΗΠΑ αποχωρούσαν οικειοθελώς από το Γκουαντάναμο .
Έτσι οι Αμερικανοί είναι ακόμη εκεί …Ο Φιντέλ Κάστρο έκανε τα πάντα για να ακυρώσει την Συμφωνία του 1903 που ταιριάζει σε Κράτος μπανανία , (γνωρίζετε καμία χώρα που να μοιάζει με μπανάνα …και να της αρέσει; μαϊμούδες πολιτικοί πάντως υπάρχουν , και μάλλον τους αρέσει ) , δεν εισπράττει εδώ και χρόνια το μίσθωμα , ενώ οι καταγγελίες του στους διεθνείς οργανισμούς είχαν την γνωστή κατάληξη .
Ο κόλπος του Γκουαντάναμο χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο παραμονής προσφύγων από την Κούβα και την Αϊτή από τους Αμερικάνους στο παρελθόν , αλλά επιχείρησαν να τον μετατρέψουν σε κέντρο κράτησης για πρόσφυγες –φορείς του AIDS …..
Εκτός από τους Αϊτινούς τον Κόλπο κατοίκησαν πρόσφατα Αφγανοί ,Ιρακινοί ,ύποπτοι για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες ως μέλη των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα . Οι συνθήκες διαμονής ειδυλλιακές! Έχουν να το λένε όσοι ξέρουν.
Δρόμος της πόλης του Guantanamo
τραβηγμένη απο Αμερικάνο πεζοναύτη το 1944.
(πηγή http://www.sansimera.gr)
Πάντα αναρωτιόμουνα πως στο διάολο βρέθηκαν οι Αμερικάνοι στην Κούβα , στο Γκουαντάναμο . Θα μου πείτε, δίπλα είναι ένα πούρο δρόμος , όμως τόσο κοντά τόσο μακριά...
Στα νοτιανατολικά της Κούβας είναι ένας υπήνεμος κόλπος Bahia de Guantanamo στα Ισπανικά το όνομά του , ανάμεσα σε βραχώδεις λόφους που δημιουργούν ένα φυσικό οχυρό , αποκομμένο από την Κουβάνικη ενδοχώρα . Πήρε το όνομα του από τους ιθαγενείς Τάινο. Μεγάλο Λιμάνι τον ονόμαζε ο Χριστόφορος Κολόμβος (Puerto Grande).
Οι Αμερικάνοι δεν είναι καινούργιοι στο Γκουαντάναμο .
23 Φεβρουαρίου 1903 ο Αμερικάνος Πρόεδρος Θιοντόρ Ρούσβελτ υπογράφει μισθωτήριο συμβόλαιο με τον πρώτο Πρόεδρο της Κούβας Τόμας Εστράδα (άνθρωπος τους αφού υπήρξε και αμερικάνος πολίτης) το οποίο συμπεριλήφθηκε στο Σύνταγμα της Κούβας αποκτώντας αυξημένη τυπική ισχύ .
Πέντε χρόνια νωρίτερα στις 10 Ιουνίου του 1898 οι πρώτοι Αμερικάνοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν στην περιοχή για της επιχειρήσεις τους κατά των Ισπανών (άλλα καλόπαιδα αυτά) ,κατά την διάρκεια του Ισπανοαμερικάνικου πολέμου.
Ερχόμαστε στα 1934 ,οπότε προστέθηκε ένας ακόμη όρος που έλεγε ότι η μίσθωση θα έληγε μόνο αν συμφωνούσαν και οι δυο κυβερνήσεις η εάν οι ΗΠΑ αποχωρούσαν οικειοθελώς από το Γκουαντάναμο .
Έτσι οι Αμερικανοί είναι ακόμη εκεί …Ο Φιντέλ Κάστρο έκανε τα πάντα για να ακυρώσει την Συμφωνία του 1903 που ταιριάζει σε Κράτος μπανανία , (γνωρίζετε καμία χώρα που να μοιάζει με μπανάνα …και να της αρέσει; μαϊμούδες πολιτικοί πάντως υπάρχουν , και μάλλον τους αρέσει ) , δεν εισπράττει εδώ και χρόνια το μίσθωμα , ενώ οι καταγγελίες του στους διεθνείς οργανισμούς είχαν την γνωστή κατάληξη .
Ο κόλπος του Γκουαντάναμο χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο παραμονής προσφύγων από την Κούβα και την Αϊτή από τους Αμερικάνους στο παρελθόν , αλλά επιχείρησαν να τον μετατρέψουν σε κέντρο κράτησης για πρόσφυγες –φορείς του AIDS …..
Εκτός από τους Αϊτινούς τον Κόλπο κατοίκησαν πρόσφατα Αφγανοί ,Ιρακινοί ,ύποπτοι για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες ως μέλη των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα . Οι συνθήκες διαμονής ειδυλλιακές! Έχουν να το λένε όσοι ξέρουν.
Δρόμος της πόλης του Guantanamo
τραβηγμένη απο Αμερικάνο πεζοναύτη το 1944.
(πηγή http://www.sansimera.gr)
23 Φεβρουαρίου 2007
Χάρτινα και Τσιμεντένια Κουτιά
Ενα κουτί για τον καθένα !
Κάποιοι δεν έχουν που να κοιμηθούν τα βράδια και κάποιοι ,μάλλον οι περισσότεροι ,δανείζοντε για μια ζωή για να έχουν να κοιμούντε.Δεν είναι για το μόνο που δανειζόμαστε...και καταλήγουμε με ένα κουτί η μέσα σε ένα κουτί.
Έχετε ποτέ σκεφτεί να κοιμηθείτε μια χειμωνιάτικη νύχτα στο δρόμο;
Στην Ελλάδα η άστεγη πραγματικότητα συμπολιτών μας αριθμός που τείνει να αυξάνεται επικίνδυνα κρούωντάς το καμπανάκι του κινδύνου. Η Αθήνα μεγαλώνει και αποκτά στοιχεία μεγαλούπολης και όποιος έχει ταξιδευσει στην δύση και στη ανατολή, δηλαδή όλοι ,αντιλαμβάνετε η πρέπει να αντιλαμβάνετε .
Σήμερα Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου η Μ.Κ.Ο<<ΚΛΙΜΑΚΑ>> μας καλεί να κοιμηθούμε μια νύχτα σαν άστεγοι σην Πλατεία Κλαυθμώνος απο τις 8:00 το βράδυ έως τις 8:οο το πρωί.
Πληροφορίες στο http://www.klimaka.org.gr
Σκέφτεστε ένα καινούργιο δικό σας σπίτι;
Από 1η Μαρτίου 2007 θα ισχύσουν οι νέες αντικειμενικές τιμές των ακινήτων για τις εντός και εκτός σχεδίου περιοχές της χώρας, οι οποίες δόθηκαν την Πέμπτη στη δημοσιότητα.
Στις εντός σχεδίου περιοχές ο μέσος όρος των ανώτερων και κατώτερων τιμών αυξάνεται κατά 16%.
Για τις εκτός σχεδίου περιοχές ο μέσος όρος των ανώτερων και κατώτερων τιμών αυξάνεται κατά 37% για τα αγροτεμάχια και κατά 36% για τα κτίσματα των ακινήτων.
Περισσότεραhttp://www.flash.gr
Κάποιοι δεν έχουν που να κοιμηθούν τα βράδια και κάποιοι ,μάλλον οι περισσότεροι ,δανείζοντε για μια ζωή για να έχουν να κοιμούντε.Δεν είναι για το μόνο που δανειζόμαστε...και καταλήγουμε με ένα κουτί η μέσα σε ένα κουτί.
Έχετε ποτέ σκεφτεί να κοιμηθείτε μια χειμωνιάτικη νύχτα στο δρόμο;
Στην Ελλάδα η άστεγη πραγματικότητα συμπολιτών μας αριθμός που τείνει να αυξάνεται επικίνδυνα κρούωντάς το καμπανάκι του κινδύνου. Η Αθήνα μεγαλώνει και αποκτά στοιχεία μεγαλούπολης και όποιος έχει ταξιδευσει στην δύση και στη ανατολή, δηλαδή όλοι ,αντιλαμβάνετε η πρέπει να αντιλαμβάνετε .
Σήμερα Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου η Μ.Κ.Ο<<ΚΛΙΜΑΚΑ>> μας καλεί να κοιμηθούμε μια νύχτα σαν άστεγοι σην Πλατεία Κλαυθμώνος απο τις 8:00 το βράδυ έως τις 8:οο το πρωί.
Πληροφορίες στο http://www.klimaka.org.gr
Σκέφτεστε ένα καινούργιο δικό σας σπίτι;
Από 1η Μαρτίου 2007 θα ισχύσουν οι νέες αντικειμενικές τιμές των ακινήτων για τις εντός και εκτός σχεδίου περιοχές της χώρας, οι οποίες δόθηκαν την Πέμπτη στη δημοσιότητα.
Στις εντός σχεδίου περιοχές ο μέσος όρος των ανώτερων και κατώτερων τιμών αυξάνεται κατά 16%.
Για τις εκτός σχεδίου περιοχές ο μέσος όρος των ανώτερων και κατώτερων τιμών αυξάνεται κατά 37% για τα αγροτεμάχια και κατά 36% για τα κτίσματα των ακινήτων.
Περισσότεραhttp://www.flash.gr
Ο ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ
22 Φεβρουαρίου 2007
Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει...
Αγόρασα ,πρίν μερικές μέρες τον καινούργιο δίσκο του Θανάση Παπακωνσταντίνου ..."Διάφανος" (κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη του 2006) . Ανεβαίνοντας την Εθνική οδό αργά το βράδυ του περασμένου Σαββάτου κόλλησα ... Στην Αμερική .
Εξαιρετικά τα περισσότερα τραγούδια αλλά και η μοσχαροκεφαλή !!!
(η φωτογραφία είναι απο το αρχείο στην διευθυνση http://www.koutouzis.gr που αφορά τους Έλληνες μετανάστες στην Αμερική)
Στην Αμερική
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει ,που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει .Παρ’όλα αυτά, του ωκεανού, ξέρω το μαύρο κύμα σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα .
Α! και στην Αμερική μαζί με τη Μαρίκα ,το Δούσια ,τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος στα μάτια μου μες στο παλιό βαπόρι σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι ,βουβές γυναίκες άλαλες που δύναμη αναβλύζουν ,παιδάκια που δεν νοιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν .
Α! τα χρόνια τα παλιά βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα .
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του , καθώς κοιτάζει αντίθετα προς την γενέτειρά του. Του φέρνει ο άνεμος στ’αυτιά τραγούδια αγαπημένα ,τα ‘παιξε στην κιθάρα του , τα έδωσε σε μένα .
Α! απ’την Αμερική μαζί με τη Μαρίκα ,το Δούσια , τον Κωστή .
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι ,θα τους στοιβάξουν στην σειρά οι ξένοι πολισμάνοι . Άλλοι θα ‘χουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν κι άλλοι ως πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν .
Α! στην Αμερική ,Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
ΔΙΑΦΑΝΟ (το όνομα του Δίσκου)
Μουσική ,Στίχοι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου .
Τραγούδι:Σωκράτης Μάλαμας.
Εξαιρετικά τα περισσότερα τραγούδια αλλά και η μοσχαροκεφαλή !!!
(η φωτογραφία είναι απο το αρχείο στην διευθυνση http://www.koutouzis.gr που αφορά τους Έλληνες μετανάστες στην Αμερική)
Στην Αμερική
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει ,που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει .Παρ’όλα αυτά, του ωκεανού, ξέρω το μαύρο κύμα σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα .
Α! και στην Αμερική μαζί με τη Μαρίκα ,το Δούσια ,τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος στα μάτια μου μες στο παλιό βαπόρι σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι ,βουβές γυναίκες άλαλες που δύναμη αναβλύζουν ,παιδάκια που δεν νοιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν .
Α! τα χρόνια τα παλιά βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα .
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του , καθώς κοιτάζει αντίθετα προς την γενέτειρά του. Του φέρνει ο άνεμος στ’αυτιά τραγούδια αγαπημένα ,τα ‘παιξε στην κιθάρα του , τα έδωσε σε μένα .
Α! απ’την Αμερική μαζί με τη Μαρίκα ,το Δούσια , τον Κωστή .
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι ,θα τους στοιβάξουν στην σειρά οι ξένοι πολισμάνοι . Άλλοι θα ‘χουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν κι άλλοι ως πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν .
Α! στην Αμερική ,Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
ΔΙΑΦΑΝΟ (το όνομα του Δίσκου)
Μουσική ,Στίχοι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου .
Τραγούδι:Σωκράτης Μάλαμας.
18 Φεβρουαρίου 2007
ΧΟΡΕΨΕΤΕ ! ΧΟΡΕΨΕΤΕ !
ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!!
Τούτες οι μέρες το' χουνε
τούτες οι εβδομάδες
για να χορεύουν τα παιδιά
να χαίροντ' οι μανάδες
Δώστε του χορού να παει
τούτ' η γη θα μας εφάει
τούτ' η γη που την πατούμε
όλοι μέσα θε να μπούμε
Χορέψετε, χορέψετε
τα νιάτα να χαρείτε
γιατί σε τούτο τον ντουνιά
δεν θα τα ξαναβρείτε
Τούτ' η γη με τα χορτάρια
τρώει νιές και παλικάρια
τούτ' η γη με τα λουλούδια
τρώει νιές και κοπελούδια
Χαρείτε νιοί, χαρείτε νιές
χαρείτε παλικάρια
κι εγώ του Χάρου του' βαλα
σίδερα στα ποδάρια
Δώστε του χορού να παει
τούτ' η γη θα μας εφάει
τούτ' η γη που την πατούμε
όλοι μέσα θε να μπούμε
Χορέψετε, χορέψετε
παπούτσια μη λυπάστε
μα κείνα ξεκουράζονται
τη νύχτα που κοιμάστε
Βάρ'τε την με το ποδάρι
τούτ' η γη θα μας εφάει
(απο τα αποκριατικα της Δομνας Σαμίου)
Επιστροφή στις 19-02 την Τρίτη
Τούτες οι μέρες το' χουνε
τούτες οι εβδομάδες
για να χορεύουν τα παιδιά
να χαίροντ' οι μανάδες
Δώστε του χορού να παει
τούτ' η γη θα μας εφάει
τούτ' η γη που την πατούμε
όλοι μέσα θε να μπούμε
Χορέψετε, χορέψετε
τα νιάτα να χαρείτε
γιατί σε τούτο τον ντουνιά
δεν θα τα ξαναβρείτε
Τούτ' η γη με τα χορτάρια
τρώει νιές και παλικάρια
τούτ' η γη με τα λουλούδια
τρώει νιές και κοπελούδια
Χαρείτε νιοί, χαρείτε νιές
χαρείτε παλικάρια
κι εγώ του Χάρου του' βαλα
σίδερα στα ποδάρια
Δώστε του χορού να παει
τούτ' η γη θα μας εφάει
τούτ' η γη που την πατούμε
όλοι μέσα θε να μπούμε
Χορέψετε, χορέψετε
παπούτσια μη λυπάστε
μα κείνα ξεκουράζονται
τη νύχτα που κοιμάστε
Βάρ'τε την με το ποδάρι
τούτ' η γη θα μας εφάει
(απο τα αποκριατικα της Δομνας Σαμίου)
Επιστροφή στις 19-02 την Τρίτη
17 Φεβρουαρίου 2007
Nisshin Maru-Ο Κόσμος του τέλους του Κόσμου
Nisshin Maru 1
Φαλαινοθηρικό στις Φλόγες
Ανησυχίες για το ενδεχόμενο περιβαλλοντικής καταστροφής πυροδότησε η πυρκαγιά που ξέσπασε στο ιαπωνικό φαλαινοθηρικό "Nisshin Maru" καθώς έπλεε χθες(στις 15-02) στα ανοιχτά της Ανταρκτικής, 255 ναυτικά μίλια από την αμερικανική βάση Μακμούρντο .
"Είναι αναγκαίο να ρυμουλκηθεί το φαλαινοθηρικό μακριά από τις προστατευόμενες ακτές της Ανταρκτικής, από τις αποικίες των πιγκουίνων και των πάγων", τόνισε ο νεοζηλανδός υπουργός Περιβάλλοντος Κρις Κάρτερ και ζήτησε τη βοήθεια του σκάφους Εσπεράντζα της Γκρινπις, αλλά και ενός αμερικανικού παγοθραυστικο.Η φωτιά, η οποία ενισχύθηκε και από το λάδι των φαλαινών το οποίο φυλασσόταν κάτω από το κατάστρωμα, ετέθη υπό έλεγχο με τη βοήθεια τριών άλλων παραπλεόντων ιαπωνικών φαλαινοθηρικών τα οποία απομάκρυναν 126 μέλη του πληρώματος.
Το Nisshin Maru οποίο ανήκει στον ιαπωνικό στόλο και μέχρι το Μάρτιο θα συμμετείχε στη επιχείρηση με στόχο 850 φάλαινες.
(πηγή πληροφόρησης όχι η τηλεόραση αλλά
http://www.ert3.gr)
Nisshin Maru 2
Η Εκδίκηση του Πέδρο Τσίκο
>>Ενοιωθα ότι φτάναμε στο τέλος ενός μεγάλου ταξιδιού.Μου
΄φταναν όλες οι ατιμίες που είχα δει.Σκέφτηκα ν΄αφήσω τον
Πέδρο Τσίκο και να ριχτώ με όλη τη δύναμη του Φινιστέρρε στο μηχανοστάσιο του Νισίν Μάρου[γιαπωνέζικο φαλαινοθηρικό].
Έχω πεντακόσια λίτρα καύσιμα στο καράβι κι αυτό γίνεται μια μολότοφ ένα κι ένα..Ο Πέδρο διάβασε την σκέψη μου και για δεύτερη φορά μου μίλησε σαν ξένος: <<Όχι, αφεντικό.Εγώ είμαι απ΄αυτά τα νερά πιο πολύ απ΄ότι εσύ>>.
Και κατέβασε τη βάρκα.
>>Τον είδα να τραβάει κουπί με κατεύθυνση το Νισίν Μαρου
κι όταν το έφτασε, οι ναύτες άρχισαν να του πετάνε σκουπίδια,
κονσερβοκούτια, αποφάγια που ο Πέδρο τούς τα ξανάριχνε
χωρίς να μπορεί να τους φτάσει.Μετά συνέχισαν να τον ταλαιπωρούν μ΄ένα καταβρεχτήρα κι όσο οι Γιαπωνέζοι τον έκαναν μούσκεμα μέσα σε χαχανητά ,οΠέδρο είχε το νου του να μην μπατάρει η βάρκα.
>>Εγώ δεν ήξερα, δεν μπορούσα να φανταστώ τι είχε στο μυαλό του όταν διπλάρωσε το Νισίν Μάρου ενώ οι ναύτες μέχρι
που ουρούσαν πάνω του.Αυτό που έγινε στη συνέχεια,θα το δείς αύριο,αλλά θα ήταν κουταμάρα να μην στο πω τώρα.
>>Κάποια στιγμή,όταν δυο καταβρεχτήρες είχαν προστεθεί
στον πανζουρλισμό κι ο Πέδρο με δυσκολία κατάφερνε να παλαντζάρει, πλάι στην βάρκα αναδύθηκε η ράχη μιας φάλαινας
πιλότου που με πολλή προσοχή έσπρωξε τον Πέδρο και το πλεούμενό του έτσι που τον απομάκρυνε απ΄το πλοίο.Τότε,
υπακούοντας σ΄ένα κάλεσμα που κανένας άνθρωπος ποτέ δεν άκουσε στη θάλασσα, ένα κάλεσμα τόσο διαπεραστικό που σου τρύπαγε το τύμπανο, τριάντα, πενήντα ,εκατό, ένα πλήθος από φάλαινες και δελφίνια ήρθαν αστραπιαία, μέχρι σχεδόν έξω στην ακτή, για να ξαναγυρίσουν με μεγαλύτερη ακόμα ταχύτητα και να ριχτούν με τα κεφάλια τους πάνω στο πλοίο.
>>Αψηφώντας το ότι σε κάθε επίθεση πολλά από αυτά πέθαιναν με τα κεφάλια ανοιγμένα,τα κήτη συνέχισαν τις επιθέσεις μέχρι που το Νισίν Μάρου, σπρωγμένο μέχρι την κόστα,λίγο έλειψε να καλάρει. Το είχαν φέρει πολύ κοντά στις ξέρες και στο κατάστρωμα υπήρχε πανικός. Μερικοί ναύτες- τόσο καταλάβαιναν-έριξαν σωσίβιες λέμβους που μόλις βρίσκονταν στο νερό, τις κατάστρεφαν με χτυπήματα της ουράς.
Άλλους πάλι τους είδα να πέφτουν στο νερό όσο διαρκούσαν τα χτυπήματα. Ξαφνικά το πλοίο πήρε φωτιά, το ελικόπτερο κάηκε στο πρυμιό κατάστρωμα κι ο Τανιφούτζι έδωσε διαταγή ν΄απομακρυνθούν με τις μηχανές κάργα, χωρίς να τον πολυνοιάζει τι θα απογίνονταν τα μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν ζωντανοί ακόμα στο νερό και γίνονταν κομμάτια κάτω απ΄τα ανελέητα χτυπήματα των φαλαινών και των δελφινιών.
>> Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι έγιναν όλα αυτά; Είναι σίγουρα απίστευτο αλλά αύριο θα δείς με τα ίδια σου τα μάτια το σημείο και τα ίχνη της μάχης. Σου το ΄πα, αυτή η ιστορία είναι απίστευτη, όπως επίσης είναι το ότι άφησαν να φύγει το Νισίν Μάρου όταν ήταν έτοιμο να καλάρει κι ότι έσπρωξάν την βάρκα με τον Πέδρο πάνω μέχρι το Φινστέρρε χωρίς καν να το ακουμπήσουν.
>>Και τώρα δώσε μου το τιμόνι. Ξέρεις δεν τα πάς και πολύ άσχημα.Δεν το κρατάς με τα χέρια, το αισθάνεσαι στα χέρια σου κι αυτό είναι το μυστικό των καλών τιμονιέρηδων.Και τώρα σε περιμένει μια λιχουδιά. Ο Πέδρο Τσίκο έχει έτοιμες τις γλώσσες.>>
Φαλαινοθηρικό στις Φλόγες
Ανησυχίες για το ενδεχόμενο περιβαλλοντικής καταστροφής πυροδότησε η πυρκαγιά που ξέσπασε στο ιαπωνικό φαλαινοθηρικό "Nisshin Maru" καθώς έπλεε χθες(στις 15-02) στα ανοιχτά της Ανταρκτικής, 255 ναυτικά μίλια από την αμερικανική βάση Μακμούρντο .
"Είναι αναγκαίο να ρυμουλκηθεί το φαλαινοθηρικό μακριά από τις προστατευόμενες ακτές της Ανταρκτικής, από τις αποικίες των πιγκουίνων και των πάγων", τόνισε ο νεοζηλανδός υπουργός Περιβάλλοντος Κρις Κάρτερ και ζήτησε τη βοήθεια του σκάφους Εσπεράντζα της Γκρινπις, αλλά και ενός αμερικανικού παγοθραυστικο.Η φωτιά, η οποία ενισχύθηκε και από το λάδι των φαλαινών το οποίο φυλασσόταν κάτω από το κατάστρωμα, ετέθη υπό έλεγχο με τη βοήθεια τριών άλλων παραπλεόντων ιαπωνικών φαλαινοθηρικών τα οποία απομάκρυναν 126 μέλη του πληρώματος.
Το Nisshin Maru οποίο ανήκει στον ιαπωνικό στόλο και μέχρι το Μάρτιο θα συμμετείχε στη επιχείρηση με στόχο 850 φάλαινες.
(πηγή πληροφόρησης όχι η τηλεόραση αλλά
http://www.ert3.gr)
Nisshin Maru 2
Η Εκδίκηση του Πέδρο Τσίκο
>>Ενοιωθα ότι φτάναμε στο τέλος ενός μεγάλου ταξιδιού.Μου
΄φταναν όλες οι ατιμίες που είχα δει.Σκέφτηκα ν΄αφήσω τον
Πέδρο Τσίκο και να ριχτώ με όλη τη δύναμη του Φινιστέρρε στο μηχανοστάσιο του Νισίν Μάρου[γιαπωνέζικο φαλαινοθηρικό].
Έχω πεντακόσια λίτρα καύσιμα στο καράβι κι αυτό γίνεται μια μολότοφ ένα κι ένα..Ο Πέδρο διάβασε την σκέψη μου και για δεύτερη φορά μου μίλησε σαν ξένος: <<Όχι, αφεντικό.Εγώ είμαι απ΄αυτά τα νερά πιο πολύ απ΄ότι εσύ>>.
Και κατέβασε τη βάρκα.
>>Τον είδα να τραβάει κουπί με κατεύθυνση το Νισίν Μαρου
κι όταν το έφτασε, οι ναύτες άρχισαν να του πετάνε σκουπίδια,
κονσερβοκούτια, αποφάγια που ο Πέδρο τούς τα ξανάριχνε
χωρίς να μπορεί να τους φτάσει.Μετά συνέχισαν να τον ταλαιπωρούν μ΄ένα καταβρεχτήρα κι όσο οι Γιαπωνέζοι τον έκαναν μούσκεμα μέσα σε χαχανητά ,οΠέδρο είχε το νου του να μην μπατάρει η βάρκα.
>>Εγώ δεν ήξερα, δεν μπορούσα να φανταστώ τι είχε στο μυαλό του όταν διπλάρωσε το Νισίν Μάρου ενώ οι ναύτες μέχρι
που ουρούσαν πάνω του.Αυτό που έγινε στη συνέχεια,θα το δείς αύριο,αλλά θα ήταν κουταμάρα να μην στο πω τώρα.
>>Κάποια στιγμή,όταν δυο καταβρεχτήρες είχαν προστεθεί
στον πανζουρλισμό κι ο Πέδρο με δυσκολία κατάφερνε να παλαντζάρει, πλάι στην βάρκα αναδύθηκε η ράχη μιας φάλαινας
πιλότου που με πολλή προσοχή έσπρωξε τον Πέδρο και το πλεούμενό του έτσι που τον απομάκρυνε απ΄το πλοίο.Τότε,
υπακούοντας σ΄ένα κάλεσμα που κανένας άνθρωπος ποτέ δεν άκουσε στη θάλασσα, ένα κάλεσμα τόσο διαπεραστικό που σου τρύπαγε το τύμπανο, τριάντα, πενήντα ,εκατό, ένα πλήθος από φάλαινες και δελφίνια ήρθαν αστραπιαία, μέχρι σχεδόν έξω στην ακτή, για να ξαναγυρίσουν με μεγαλύτερη ακόμα ταχύτητα και να ριχτούν με τα κεφάλια τους πάνω στο πλοίο.
>>Αψηφώντας το ότι σε κάθε επίθεση πολλά από αυτά πέθαιναν με τα κεφάλια ανοιγμένα,τα κήτη συνέχισαν τις επιθέσεις μέχρι που το Νισίν Μάρου, σπρωγμένο μέχρι την κόστα,λίγο έλειψε να καλάρει. Το είχαν φέρει πολύ κοντά στις ξέρες και στο κατάστρωμα υπήρχε πανικός. Μερικοί ναύτες- τόσο καταλάβαιναν-έριξαν σωσίβιες λέμβους που μόλις βρίσκονταν στο νερό, τις κατάστρεφαν με χτυπήματα της ουράς.
Άλλους πάλι τους είδα να πέφτουν στο νερό όσο διαρκούσαν τα χτυπήματα. Ξαφνικά το πλοίο πήρε φωτιά, το ελικόπτερο κάηκε στο πρυμιό κατάστρωμα κι ο Τανιφούτζι έδωσε διαταγή ν΄απομακρυνθούν με τις μηχανές κάργα, χωρίς να τον πολυνοιάζει τι θα απογίνονταν τα μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν ζωντανοί ακόμα στο νερό και γίνονταν κομμάτια κάτω απ΄τα ανελέητα χτυπήματα των φαλαινών και των δελφινιών.
>> Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι έγιναν όλα αυτά; Είναι σίγουρα απίστευτο αλλά αύριο θα δείς με τα ίδια σου τα μάτια το σημείο και τα ίχνη της μάχης. Σου το ΄πα, αυτή η ιστορία είναι απίστευτη, όπως επίσης είναι το ότι άφησαν να φύγει το Νισίν Μάρου όταν ήταν έτοιμο να καλάρει κι ότι έσπρωξάν την βάρκα με τον Πέδρο πάνω μέχρι το Φινστέρρε χωρίς καν να το ακουμπήσουν.
>>Και τώρα δώσε μου το τιμόνι. Ξέρεις δεν τα πάς και πολύ άσχημα.Δεν το κρατάς με τα χέρια, το αισθάνεσαι στα χέρια σου κι αυτό είναι το μυστικό των καλών τιμονιέρηδων.Και τώρα σε περιμένει μια λιχουδιά. Ο Πέδρο Τσίκο έχει έτοιμες τις γλώσσες.>>
Απόσπασμα απο το βιβλίο του Luis Sepulveda:¨Ο κόσμος του τέλους του κόσμου ¨ εκδόσεις opera.
ΥΓ. το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1991 ...η πυρκαγιά στο φλαινοθηρικό ξέσπασε στις 15-02 -2007
Η Πυραμίδα και τα 5 μυστικά
H Mayahttp://artymedia.wordpress.com με έβαλε σε αυτό το παιχνίδι, όπου ο κάθε μπλόγκερ λέει πέντε πράγματα για τον εαυτό του και καλέι άλλους πέντε να κάνουν το ίδιο. Πυραμίδα ....έχουμε και λέμε :
1. Με τρελένει το νερό της βροχής, τα λασπόνερα, η μπουνάτσα , η φουρτούνα , ενα ποτήρι νερό ,τα συντριβάνια ,τα ιδρωμένα σώματα ,τα δάκρυα της χαράς αλλά και της λύπης , με τρελένει η Θάλασσα γιατί κινείται πάντα.
2.Είμαι τεμπέλης, ψάχνω την εύφορη κοιλάδα..
3.Δελφοί, Κασταλία πηγή....το κέντρο ενός κύκλου .
4.Γουστάρω να ακούω το κλαρίνο του Χαλκιά,την λύρα του Ψαραντώνη και τον Τom Waits να τραγουδά βαριεστημένα.
5.Πάντα μου άρεσε να παρατηρώ απο το λεωφορείο τις γυναίκες οδηγούς. Ερωτική η κίνηση του πατήματος των πετάλ ,η κίνηση των χεριών στο τιμόνι ενω το πρόσωπο συνήθως έμενε κρυμένο .Απο τότε που άρχισα να οδηγώ βλέπω μόνο τα πρόσωπα...
Τώρα πρέπει να προτείνω άλλους 5 , astrogonia http://mediumceli.wordpress.com, oraelladas http://oraelladas.blogspot.comκαι άλλοι τρείς όποιοι θέλουν να μπούν στην Πυραμίδα
14 Φεβρουαρίου 2007
2
Αγκαλιασμένο ζευγάρι της Λίθινης Εποχής, ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην Ιταλία, δεν πρόκειται να χωριστεί όμως, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες ,αποφασίζοντας διατηρήσουν μαζί τα οστά του ζεύγους που είχε ταφεί πριν από 5.000 έως 6.000 χρόνια αγκαλιασμένο.Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στην Ελευθεροτυπία της 13/02
http://www.enet.gr (στα διεθνή)
Για πάντα μαζί λοιπόν , δυό άνθρωποι για χιλιάδες χρόνια ,τίποτα δεν τους εμπόδισε ούτε ο ίδιος ό άνθρωπος , αυτό το ζώο που καταστρέφει με ευκολία ... μπορούμε να ελπίζουμε λοιπόν , τίποτα δεν τελείωσε.
13 Φεβρουαρίου 2007
Ο χορός της Γυναίκας ...Δερβίσικος
12 Φεβρουαρίου 2007
Κανείς δεν γελούσε.....
Δεν τρώω ενα κουβά σκατά καλύτερα!!!!
Σάββατο μεσημέρι , πλατεία Νέας Σμύρνης , Φασφουντάδικο .
Εικόνα Πρώτη : σε ένα γωνιακό τραπέζι 80χρονός τρώει ένα μισοψημένο υποτιθέμενο μπιφτέκι ,το χέρι του τρέμει ,το βλέμμα του καρφωμένο στο πουθενά ,και δεν είναι ο μόνος(τρίτης ηλικίας) , είναι όμως μόνος.
Εικόνα Δεύτερη: δυό πιτσιρίκες δεκατεσσάρων η δεκαπέντε χρονών συζητούν για το εαν οι φώκιες επιτίθενται στους πιγκουίνους ,η μια, η πιο ωραία προσπαθεί να πείσει την άλλη την λιγότερο ωραία για την επίθεση , εν τέλη και οι δυο παραγγέλνουν πατάτες και κόκα κόλες . Τελικά οι φώκιες επιτίθενται στους πιγκουίνους, ναι η οχι ; Ενα τελικά είναι σίγουρο, οτι εαν οι δύο κοπελίτσες συνεχίσουν τις επισκέψεις στο ταχυφαγείο τότε θα γίνουν φώκιες και τότε.....
Εικόνα Τρίτη: Μεσήλικας παραγγέλνει μια μερίδα φαγητό , και κάποιο αναψυκτικό (δεν θυμάμαι τι ακριβώς) , ερωτάται απο την υπάλληλο εαν επιθυμεί ψωμί και αυτός απαντά καταφατικά , νεα ερώτηση απο την υπάλληλο , Ασπρό η Μαύρο ψωμί θέλετε; και η απάντηση ...Βεβαίως Μαύρο . Πάνω απ΄όλα η υγεία
Κανείς εκεί μέσα δεν γελούσε και ας είχαν όλοι να φάνε.....
Μάνα ...Γη
Pacha ...mama
10 Φεβρουαρίου 2007
Εκεί που συναντά η Γη την Θάλασσα.
09 Φεβρουαρίου 2007
Οπου γής και πατρίς
Δεν ξέρουμε που πηγαίνουμε... αλλά ποτέ δεν χαθήκαμε
Το πρώτο βήμα δύσκολο,
το δεύτερο αλαφραίνει,
στο τρίτο φύγαμε
κι ο δρόμος μας πηγαίνει.
Ο ένας βιάζεται
και όνειρα σκαρώνει,
ο άλλος άγρυπνος
κρατάει το τιμόνι.
Βαλκανιζατέρ μ΄αναμμένο
μοτέρ,
με τα φώτα και τα λάδια
καμμένα.
Βαλκανιζατέρ χωρίς
αμορτισέρ
κι έχω βρει το μάστορά μου
με σένα.
Μα η φιλία είναι φιλία,
θέλει παιχνίδι και ταξίδι κι
αλητεία.
Ναι, η φιλία είναι φιλία,
θέλει ξενύχτι κι
αμπελοφιλοσοφία,
θέλει τέχνη και θυσία,
καβγάδες, μπελάδες και
παιδικά αστεία.
Δεν είναι η δόξα,
δεν είναι τα λεφτά,
είναι του δρόμου η χαρά.
Με τούτο το σαράβαλό,
με δανεική βενζίνα,
ένας καρνάβαλος
η τέλεια κομπίνα.
Ταπί και ψύχραιμοι
γυρίζουμε στο σπίτι,
πάλι τους έξυπνους
τους πιάσαν απ΄τη μύτη.
Βαλκανιζατέρ με καμένο
μοτέρ
τι με νοιάζει μα τέτοια
λιακάδα.
Βαλκανιζατέρ χωρίς
αμορτισέρ
Ευρώπη, Βαλκάνια,
Ελλάδα.
Είμαστε πρώτοι και
τελευταίοι
είμαστε αθώοι, απατεώνες και
γενναίοι.
Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι,
αριστοκράτες και φρικτοί
μικρομεσαίοι,
ακροβάτες και λαθραίοι,
προδότες,Σουλιώτες
κι αδέσποτοι κι
ωραίοι.
Δεν είναι η δόξα,
δεν είναι τα λεφτά,
είναι του δρόμου
η χαρά.
Βαλκανιζατέρ
Χωρίς αμορτισέρ...
(νιίκος πορτοκάλογλου)
Αισιόδοξος;....ναι Αισιόδοξος
Είναι Ανατολή και οχι Δύση
Το πρώτο βήμα δύσκολο,
το δεύτερο αλαφραίνει,
στο τρίτο φύγαμε
κι ο δρόμος μας πηγαίνει.
Ο ένας βιάζεται
και όνειρα σκαρώνει,
ο άλλος άγρυπνος
κρατάει το τιμόνι.
Βαλκανιζατέρ μ΄αναμμένο
μοτέρ,
με τα φώτα και τα λάδια
καμμένα.
Βαλκανιζατέρ χωρίς
αμορτισέρ
κι έχω βρει το μάστορά μου
με σένα.
Μα η φιλία είναι φιλία,
θέλει παιχνίδι και ταξίδι κι
αλητεία.
Ναι, η φιλία είναι φιλία,
θέλει ξενύχτι κι
αμπελοφιλοσοφία,
θέλει τέχνη και θυσία,
καβγάδες, μπελάδες και
παιδικά αστεία.
Δεν είναι η δόξα,
δεν είναι τα λεφτά,
είναι του δρόμου η χαρά.
Με τούτο το σαράβαλό,
με δανεική βενζίνα,
ένας καρνάβαλος
η τέλεια κομπίνα.
Ταπί και ψύχραιμοι
γυρίζουμε στο σπίτι,
πάλι τους έξυπνους
τους πιάσαν απ΄τη μύτη.
Βαλκανιζατέρ με καμένο
μοτέρ
τι με νοιάζει μα τέτοια
λιακάδα.
Βαλκανιζατέρ χωρίς
αμορτισέρ
Ευρώπη, Βαλκάνια,
Ελλάδα.
Είμαστε πρώτοι και
τελευταίοι
είμαστε αθώοι, απατεώνες και
γενναίοι.
Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι,
αριστοκράτες και φρικτοί
μικρομεσαίοι,
ακροβάτες και λαθραίοι,
προδότες,Σουλιώτες
κι αδέσποτοι κι
ωραίοι.
Δεν είναι η δόξα,
δεν είναι τα λεφτά,
είναι του δρόμου
η χαρά.
Βαλκανιζατέρ
Χωρίς αμορτισέρ...
(νιίκος πορτοκάλογλου)
Αισιόδοξος;....ναι Αισιόδοξος
Είναι Ανατολή και οχι Δύση
08 Φεβρουαρίου 2007
07 Φεβρουαρίου 2007
Καράβια βγήκαν...
Που ταξιδεύει το καράβι;
Οι Γιαπωνέζοι ναυτικοί, προτού κοιμηθούν,
βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι
κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί
μπρος σ' ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.
Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,
μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,
προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές
κοιτώντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.
Οι Κούληδες με την βαριά βλακώδη τους μορφή
βαστούν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,
κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,
κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.
Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά
εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία
και ψάλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,
που έμαθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.
Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,
από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν, το σταυρό τους
κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή « Πάτερ ημών...»
το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους
Νίκος Καββαδίας
Σε τι θεό να προσευχηθούμε;...στον Άνθρωπο!!!
04 Φεβρουαρίου 2007
Μπάλα : η πουτάνα που δεν έχει νταβατζή
Μαραδό , γαύρος με εισιτήριο διαρκείας.
Το βράδυ της Τετάρτης , νύχτα κυπέλλου, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να χειροκροτήσω ,αν και βρισκόμουν στο γήπεδο, την ομάδα του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ,
για αυτό το κάνω σήμερα μαζί με την ευχή ΄΄και στον τελικό’’, και στην Α εθνική.
Εξαιρετική ομάδα ,χωρίς κανένα κόμπλεξ απέναντι στον μεγάλο της αντίπαλο (και ηλικιακά) . Κρίμα που οι παράγοντες της αγαπημένης μου ομάδας δεν έδωσαν εισιτήρια στους Γιαννιώτες φιλάθλους(γιατί άραγε;) να χαρούν την επιτυχία της ομάδας τους από κοντά.
Όταν αυτές οι εκπλήξεις γίνουν συχνότερες , τότε θα μπορούμε να μιλάμε για πραγματική βελτίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου…μέχρι τότε ανία και βαρεμάρα.
Για τον τον Ολυμπιακό ,δεν έγινε και η καταστροφή με τον αποκλεισμό από το κύπελλο , εξάλλου ένα ακόμη τρόπαιο δεν θα πρόσθετε τίποτα ,σε αντίθεση για την ομάδα αλλά και για την πόλη των Ιωαννίνων η πρόκριση αυτή είναι μια υπέρβαση που αν την διαχειριστούν κατάλληλα θα φέρει σημαντικά αποτελέσματα στο μέλλον.(άντε να αρχίσει και η κατασκευή της Ιόνιας οδού να αρθεί και ο άτυπος και ουσιαστικός αποκλεισμός).
Εκεί κάτω στο λιμάνι ,όταν μάθουν μερικοί να χάνουν από ισχυρότερους όσο και από υποδιέεστερους αντιπάλους τότε θα γίνουμε πραγματικά μεγάλη ομάδα ….
Το βράδυ της Τετάρτης ευχαριστήθηκα από το ποδόσφαιρο (στεναχωρήθηκα για την ομάδα μου), γιατί από πρίν δεν ήξερα την κατάληξη της ποδοσφαιρικής αυτής βραδιάς.Το πρόβλημα η ένα απο τα προβλήματα του ποδοσφαίρου μας είναι οτι τα αποτελέσματα είναι δεδομένα ..σύνήθως ,γνωστός ο πρωταθλητής κ.τ.λ.
Το στοιχείο της έκπληξης , η αβεβαιότητα , το άγνωστο του μέλλοντος κοντινού και μακρινού ,είναι που κάνουν την Ζωή αλλά και την Μπάλα γοητευτικές όμορφες ποθητές.!!!
Μπάλα ,η μόνη πουτάνα που δεν σηκώνει νταβατζή , κύριοι του ποδοσφαίρου πρόεδροι και παράγοντες ,και όσο επιμένετε στο νταβατζιλίκι τότε αυτή θα είναι ένα όμορφο αλλά άψυχο κορμί χωρίς οργασμούς.!!
Ο μόνος Νταβατζής που αγάπησε η Μπάλα
02 Φεβρουαρίου 2007
ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το διάσελο που ανοίγει
αιωνίου γαλάζιου οδό στα νέφη
μια φωνή που παράπεσε μες στην κοιλάδα
μια ηχώ που σαν βάλσαμο την ήπιε η μέρα
Των βοδιών η προσπάθεια που σέρνουν
τους βαριούς ελαιώνες προς τη δύση
ο καπνός ο ατάραχος που πάει
των ανθρώπων τα έργα να διαλύσει
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το πέρασμα του λύχνου
Το γεμάτο χαλάσματα και μαύρους ίσκιους
η σελίδα που γράφτηκε κάτω απ’το χώμα
το τραγούδι που είπε η Λυγερή στον Άδη
Τα ξυλόγλυπτα τέρατα πάνω στο τέμπλο
οι αρχαίες οι λεύκες οι ιχθυοφόρες
οι εράσμιες Κόρες με το πέτρινο χέρι
ο λαιμός της Ελένης ωσάν παραλία
Τ’ ΑΣΤΕΡΟΕΝΤΑ δέντρα με τη ευδοκία
η παρασημαντική ενός άλλου κόσμου
η παλιά δοξασία ότι πάντα υπάρχει
το πολύ σιμά και όμως αόρατο
Η σκιά που τα γέρνει με το πλάι στο χώμα
ένα κάτι του κίτρινου στη θύμησή τους
η αρχαία τους όρχηση πάνω απ’τους τάφους
η σοφία τους η αδιατίμητη
Η Ελιά , η Ροδιά , η Ροδακινιά
το Πεύκο , η Λεύκα , ο Πλάτανος
ο Δρύς , η Οξιά , το Κυπαρίσσι
Απόσπασμα από το
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
Όταν το φεγγάρι γεμίζει,
τα μυαλά των ανθρώπων αδειάζουν
οι θάλασσες φωτίζουν
η κούνια στο κλαρί της ελιάς
τρίζει,
η σκιά σου μακριά σου φεύγει.
Μαραδό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)