Που ταξιδεύει το καράβι;
Οι Γιαπωνέζοι ναυτικοί, προτού κοιμηθούν,
βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι
κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί
μπρος σ' ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.
Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,
μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,
προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές
κοιτώντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.
Οι Κούληδες με την βαριά βλακώδη τους μορφή
βαστούν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,
κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,
κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.
Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά
εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία
και ψάλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,
που έμαθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.
Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,
από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν, το σταυρό τους
κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή « Πάτερ ημών...»
το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους
Νίκος Καββαδίας
Σε τι θεό να προσευχηθούμε;...στον Άνθρωπο!!!
2 σχόλια:
Ax! Μου αρέσει πάρα πολύ ο Καββαδίας. Νάσαι καλά με όσα μου θυμίζεις κάθε φορά. Ωραίες και οι φωτό, αλλά η κάτω δεν μου ανοίγει παρά αν κάνω κλικ πάνω στο "χ" οπότε ανοίγει ξεχωριστά. Δεν ξέρω τι συμβαίνει γιατί το έπαθα και σε άλλο blog που είχε φωτό. Τες παν. Καλημέρα....
Οκ, και η άλλη φωτό τώρα. Δεν ξέρω αν πείραξες κάτι ή αν έστρωσε το δικό μου κομπιούτερ...
Δημοσίευση σχολίου