τα νερά στην άκρη του δρόμου.
Θέλω να μυρίσω την νύχτα ,
τα βρώμικα νερά του λιμανιού.
Θέλω να μυρίσω το μελάνι στις σελίδες,
το ημερολόγιο του καραβιού που σάπισε δεμένο.
Βάρδια έκτη
Portrait of main
A la Comtesse Ariane de Jacqelin Dulphe
A la Comtesse Ariane de Jacqelin Dulphe
Δε βλέπεις παραπέρα από ένα μέτρο ,από μισό ,λιγότερο, τίποτα ,περισσότερο και από το τίποτα. Το ‘χει από νωρίς κατεβάσει . Το πούσι έχει την δική του μυρωδιά ,όπως η καταιγίδα , ο τυφώνας ,η τρικυμία του κάθε καιρού . Πως μυρίζει ! Γιομίζει τα ρουθούνια μου ,μα δεν μπορώ να σου πω …Ιουδήθ ! Είσαι δέκα χιλιάδες μίλια μακριά από το Gomel και πέντε από μένα. Ανασαίνεις τον Ιδρώτα του Τάσμαν .Είμαι σίγουρος πως έχεις λησμονήσει κείνη την νύχτα ,πάνω στο κατάστρωμα του
-Φόρεσε το ρούχο σου . Σκεπάσου . Παρακαλώ σε φόρεσέ το.
-Το παίρνει ο μουσώνας . Δεν βλέπεις ;
-Είσαι σα γυμνή λεπίδα κινέζικη .
-Θέλω τη θήκη μου .
Ιουδήθ !... Όλα τα πράματα έχουν την δική τους μυρωδιά .
Οι άνθρωποι δεν έχουνε . Την κλέβουνε από τα πράματα .Τα κόκκινα μαλλιά σου μυρίζουν σαν το αμπάρι της Πίντα ,όταν γύριζε από το πρώτο ταξίδι .Στενοί δρόμοι του Γκέτο …Streets are not safe at night . Avoid all saloons .Chagall: Ο Αρχιραβίνος.
Από την Βάρδια του Νίκου Καββαδία
1 σχόλιο:
Αχ! Καβαδίας!
Δημοσίευση σχολίου